Het verhaal van oud-marinier en coach bij Keer Diabetes2 Om Marcel Dekker
Dit is het verhaal van oud-marinier en coach bij Keer Diabetes2 Om Marcel Dekker (53). In dit interview vertelt hij over zijn loopbaan, passie voor coaching en de kracht van verbinding (zie ook https://keerdiabetesom.nl/ervaringen/marcel-dekker/).
“Bij het Korps Mariniers was ik als Verbindelaar verantwoordelijk voor de verbinding tussen de verschillende operationele eenheden. Nu verbind ik mensen met zichzelf, met elkaar en met het grotere geheel”.
Korps Mariniers
Mijn vader en opa werkten in de haven van Rotterdam. Het voelde voor mij heel logisch om dit werk ook te gaan verrichten, maar dat liep anders. Op mijn 18e werd ik opgeroepen voor mijn dienstplicht en, na een opleidingsperiode in Amersfoort, gelegerd in Duitsland. Het militaire leven beviel mij, maar ik verlangde al snel naar een grotere uitdaging op fysiek en mentaal vlak. Tevens wilde ik zelfkennis en zelfvertrouwen opbouwen. Na een periode in de Rotterdamse haven te hebben gewerkt werd ik op mijn 22e uitgenodigd om deel te nemen aan de selectieprocedure van het Korps Mariniers, een elite-eenheid van de Nederlandse Krijgsmacht. Na twee dagen intensief keuren werd ik toegelaten. Voor mij waren de opleiding, en daarna de operationele plaatsingen, de ultieme school van het ervarend leren. Ik trotseerde de kou in Noorwegen, leerde onder en boven water te opereren, sprong uit vliegtuigen en beëindigde gijzelingen. Voor een groot aantal jaar dacht ik dat ik dit de rest van mijn werkzame leven wilde blijven doen, maar dat veranderde. Ik werd meer bewust van de politieke en economische belangen, en begon mij af te vragen: waarom neem ik eigenlijk deel aan bepaalde missies? Kan ik daar volledig achter staan? Ondanks dat de uitzendingen op een bepaalde manier mooi, spannend en uitdagend waren, waren er ook reële gevaren en risico’s. Wilde ik als echtgenoot en vader van prachtige dochters mijn leven geven in een onbekend land met het risico beschadigd en/of verminkt terug te komen? Daarnaast was de fysieke en mentale intensiteit dusdanig hoog dat dit op de langere termijn zou leiden tot overmatige slijtage en een slechtere gezondheid. Dat wilde ik niet. Het was tijd om het camouflagetenue waar ik mij altijd heel goed in had gevoeld na dertien jaar actieve dienst vaarwel te zeggen. Gedurende mijn tijd bij het Korps Mariniers specialiseerde ik mij tot Verbindelaar. Als Verbindelaar draag je verantwoording voor alle verbindingen binnen en tussen verschillende eenheden. Deze functietitel heb ik meegenomen naar mijn huidige werk als coach. Ik verbind nu mensen met zichzelf, met elkaar en het grote geheel: bijvoorbeeld de visie/missie van een bedrijf. De verbindelaar past mij zo goed, dat ik zeker weet dat ik doe waarvoor ik ben gemaakt en dat maakt mij zielsgelukkig.
Coach Keer Diabetes2 Om
Sinds drie jaar ben ik werkzaam als coach, vanuit de Bold Coach Academy, bij Keer Diabetes2 Om (KDO) van Voeding Leeft. Hier begeleid ik, samen met een multidisciplinair team, mensen naar een duurzame gedragsverandering. Om dat te bereiken help ik mensen om contact te maken met hun intrinsieke motivatie, wensen en verlangens. Van daaruit is het mogelijk om doelen te stellen, concrete stappen te zetten en een mindset die nodig is voor verbetering te ontwikkelen. Als team zorgen we dat we aan het begin van een KDO-dag goed staan. Als wij rust, vertrouwen en eensgezindheid uitstralen, is het makkelijker om de mensen uit te nodigen en mee te nemen in het verander- en verbeterproces. Deelnemers komen regelmatig gespannen, boos of met weerstand binnen. Wij beginnen altijd met de zin: “Wat fijn dat jullie hier zijn en onze complimenten daarvoor, want er zijn één miljoen mensen met diabetes type 2 die nog niet aan dit programma hebben meegedaan.” Ik zie dat veel mensen op slot zitten. Het lichaam is op, de alvleesklier is uitgeput en medicatie is nodig om verdere schade te beperken. Mensen zijn teleurgesteld en geloven vaak dat ze voor altijd met de ziekte moeten leven. Ik vraag mensen tijdens de eerste bijeenkomst om de bril waarmee ze naar de realiteit kijken even schoon te poetsen. Of ze alles wat ze eerder gehoord hebben en voor waarheid hebben aangenomen even te parkeren. Vaak zie je dan al een last van de schouders vallen. Om mensen meer in hun lichaam en bij hun gevoel te krijgen, doe ik veel fysieke oefeningen: schudoefeningen, losmaakoefeningen, ademhalingsoefeningen en meditatieve oefeningen. Ook wandelen we veel, omdat beweging heel versterkend is in het herstelproces. We proberen het zo aards en praktisch mogelijk te brengen. Deelnemers beginnen te begrijpen en ervaren dat lichamelijke en geestelijke rust belangrijk is om het zelfherstellend vermogen van het lichaam te activeren. Om dit proces te bevorderen, adviseren wij de deelnemers om uitsluitend drie verzadigende maaltijden per dag te eten, zodat het lichaam niet continue bezig hoeft te zijn met het aanmaken van insuline en het verteren van voedsel. Ook leren we mensen om hun energie te stoppen in “waar ben ik voor” in plaats van in “waar ben ik tegen”. Tijdens de eerste terugkomdag, een maand na de start van het programma, nemen mensen hun partner, vriend of familielid mee. De gasten zitten in een kring achter de deelnemers. Ik zeg dan: “Wat fijn dat jullie er zijn, want jullie zijn de ruggensteun”. Daarna ga ik met mensen staan en zeg ik: “Leg maar even de handen op de schouders van degene met wie je mee bent en geef maar even aan dat je hem/haar steunt in dit proces”. Ik word er heel blij van om te zien wat er gebeurt als mensen uit het slot gaan en ruimte gaan ervaren om oude patronen los te laten. Als wij ze respectievelijk na één, twee en vervolgens drie maanden terugzien, zie je ze in hun eigen tempo omkeren. In plaats van de weg naar nog meer pillen, zijn ze nu de weg ingeslagen van medicatie-afbouw. Dat geeft mensen vleugels en een gevoel van grip op hun leven.
Hoe voed jij jezelf?
Dit werk vraagt veel aandacht en energie. Gelukkig slaap ik goed en heb ik een goede energiehuishouding. Ik eet drie keer per dag een maaltijd en gebruik geen tussendoortjes. Mijn lichaam blijft daardoor schoner en energieker. Mijn dagelijkse oefeningen met lichaamsgewicht helpen ook. Mijn vertrouwen in het leven, is tevens een belangrijke voedingsbron. Ik geloof dat alle dingen die gebeuren, je uiteindelijk iets brengen en doen ontwikkelen als mens. Ontwikkeling zit mijns inziens juist in de dingen, die minder fijn en oncomfortabel zijn. Zo heb ik mijn opgebouwde muur van zelfbescherming af moeten breken. Na een aantal stukgelopen relaties, zit ik nu in een relatie waarin ik mij meer open en kwetsbaar opstel. Dat is absoluut niet altijd fijn. Je kunt er echt in geraakt worden en diep verdriet voelen. Wat ik er echter mooi aan vind, is dat ik nu liefde voel stromen. Dat is zo waardevol dat ik niet meer terug zou willen. Ik wil de komende jaren zelf verder herstellen en van daaruit met mensen samen herstellen. Als ik groot denk geloof ik dat we met elkaar van een participatiesamenleving naar een verbonden samenleving kunnen bewegen. Als ik daar mijn steentje aan bij kan dragen, is mijn missie hier op aarde geslaagd.
Wat zou je artsen willen meegeven?
Zorg dat je jezelf goed voedt. Waarom doe jij wat je doet? En, dat wat je doet, leef je dat zelf ook? Om mensen mee te kunnen nemen in een veranderproces is het essentieel om vanuit jouw eigen ervaringen en belevingen de verbinding met mensen te maken. Ik zie veel professionals, die theoretisch goed opgeleid zijn, maar moeite hebben met het maken van echt contact en dit soms wegwuiven onder het motto van “professionele distantie”. Zorg dat je kennis ingebed is in jouw eigen vaardigheden als mens. Je bent zelf immers het instrument van je werk. Durf vanuit jouw expertise ook het gesprek aan te gaan over de confronterende dingen. Daar beschadig je de arts-patiënt relatie niet mee. Je beschadigt pas iets in de relatie als je mensen onthoudt wat eigenlijk nodig is. Als je dat leert, verricht je echt supermooi werk. Daarnaast is het noodzakelijk dat we het zorgsysteem zo veranderen dat er tijd en ruimte is om naar de gehele mens te kijken. Het liefst met een verbonden team van professionals uit diverse disciplines, die elkaar aanvullen en versterken ten bate van de gezondheid van de mens.
