#2 uit het Diabetes Dagboek van Emile van Paridon
Beste lezer, het heeft even geduurd, maar ik heb een nieuw stuk uit mijn dagboek voor jullie. Op het eerste verhaal zijn leuke reacties gekomen, waarvoor hartelijk dank. Waarom zo lang gewacht op een tweede verhaal? Er is heus niets ernstigs aan de hand, maar er is wel heel erg veel gebeurd in de afgelopen periode.
De eerste drie maanden
Was het moeilijk om vol te houden? Nee, eigenlijk niet. Bij mij is de knop omgegaan en ik snap door de uitleg die ik heb gekregen in het programma hoe mijn lichaam werkt. Dat maakt het gemakkelijk om de dingen te doen die nodig zijn om mijn diabetes te bedwingen en zelfs van mijn medicatie af te komen. Een meetlint, een weegschaal en een glucosemeter zijn de instrumenten om mijn vorderingen en successen te meten.
Hoe werkt het in mijn lichaam?
Ik zie op de meter dat de suiker in mijn bloed stijgt als ik koolhydraten en suiker eet. Door het programma weet ik dat ‘rauwe’ koolhydraten in de darmen worden omgezet in glucose dat in het bloed terecht komt. Deze suiker verdwijnt in 2-3 uur na de maaltijd door het aangemaakte hormoon ‘insuline’, dat zorgt dat deze bloedsuiker tussen de normaalwaarden blijft. De bloedsuiker wordt opgeslagen in de lever, spieren (die het nodig hebben voor verbranding) en in vet (pure opslag overtollige suiker). Als ik veel in de tuin werk daalt mijn bloedsuiker en wordt opgeslagen suiker vrijgemaakt. Dat gebeurt door het hormoon glucagon.
Te lang teveel suikers gegeten
Ik heb veel te lang teveel suiker gegeten en mijn lichaam maakte continu veel insuline aan om dit omlaag te krijgen. Omdat ik een zittend bestaan leidde, werd dit niet verbrand maar opgeslagen in vet. Waar? In de lever (verwerkingsstation) en in de vetcellen dicht bij de darmen (buikvet). Mijn lichaam maakte dus continu insuline aan en werd hier ongevoelig voor. Mijn bloedsuiker bleef dus te hoog en zo werd ik suikerpatiënt. Eerst kreeg ik Metformine en doordat de suiker niet voldoende daalde vervolgens ook Gliclazide erbij. Maar ook dat hielp onvoldoende.
Nu al minder medicatie
Bij de start van het programma in februari 2022 was mijn suikerwaarde (HbA1c) 56. Normaal is dit 42 of lager. Mijn taille was 112 cm ( buikvet) en dit hoort 92 cm of lager te zijn. Ik woog 95,4 kg bij 168 cm lengte en zou rond de 70 kg moeten wegen. De lengte is met dit programma niet veranderd, de rest wel. Tijdens de eerste groepsbijeenkomst werd al meteen de Gliclazide gestopt. Wel werd gemeten wat er met de suikerwaarde gebeurde. Omdat tijdens de groepsbijeenkomst ook direct koolhydraatarm werd gegeten, schoten mijn waarden niet omhoog. Eerste winst, opsteker, Gliclazide eraf!
Wel is het van belang dat ik meet wat de bloedwaarden doen. Dat kan door de vingerprik, naar keuze 4 of 7 maal op een dag, wekelijks. Ik zag echter op de bijeenkomst dat deelnemers Judith en Wietse een continue meting uitvoerden met een sensor in de arm. Dat wilde ik ook en heb die aangeschaft. Als je insuline spuit wordt dit vergoed, maar ik moet dit dus zelf betalen. Omdat ik dit maar een beperkte tijd zal gebruiken heb ik dit dus gedaan. De meting is als volgt: nuchter glucose, direct voor iedere maaltijd, 1,5 uur na iedere maaltijd en voor het slapen gaan. Nuchter glucose is minder belangrijk dan vroeger werd aangenomen. Het is de laatste waarde die zal normaliseren in dit proces van omkering. Daarom zal deze bijna altijd hoger zijn dan de rest van de dag.
Wat heb ik zelf gedaan?
Met de kennis die je opdoet tijdens de programmadagen ben ik zelf aan de slag gegaan. Dat betekent driemaal daags een onbewerkte, koolhydraatarme maaltijd, geen tussendoortjes, drie wandelingen voor iedere maaltijd en op tijd naar bed. Dit is de basis en meer heb je niet nodig, in mijn geval.
Drie keer daags loop ik langs de Berkel. Ik heb dit loopje samen met mijn vrouw Petra gevonden. Het duurt een half uur, dus ik hoef niet te klokken. Petra is ook mijn buddy in het programma. Iedere beweging is goed, maar ik hou van wandelen en het is ook een goede training voor mijn wandelreis naar Madrid. Ik heb een kort filmpje gemaakt van deze wandeling.
Anders leren eten
Wat betreft de maaltijden: ik heb met de andere deelnemers uit de groep gekookt en dat was echt heel lekker! We kregen voor 4 weken recepten mee, zeer gevarieerd en om het gemakkelijk te houden een weekmenu met een boodschappenlijst. Ik moet zeggen: de recepten zijn fantastisch! Mijn favorieten zijn de pompoenlasagne en de nasi met kipsaté. Ook de bietensalade met haring of feta mag er zijn; om je vingers bij af te likken. Het notenbrood maak ik zelf klaar en dat vind ik leuk om te doen. In het programma is niets fout of ongezond, maar wel geschikt en minder geschikt. Calorieën hoef ik niet te tellen en dat doe ik dan ook niet. Wat ik wel tel zijn de grammen groenten die ik per maaltijd gebruik.
‘Slaepje doen, Bert? (Vrij naar Bert en Ernie)
Goed slapen is ook heel belangrijk en ik ga dan ook vroeg de koffer in. Gelukkig slaap ik goed en lig ik niet veel te draaien of te piekeren. Ik ben eigenlijk ook geen piekeraar. Wat ik wel anders doe is niet meer zo vroeg opstaan, ik slaap wat langer door en sta dus wat later op. Na het opstaan meet ik met de sensor mijn waarde en doe ik de ochtendwandeling. Dan meet ik nogmaals en zie dat de hoge nuchter glucose gedaald is. Dan eet ik het ontbijt en meet na 1,5 uur weer. In het overzicht van de sensor is een lichte schommeling te zien over de dag, maar het wordt gemiddeld steeds minder. Ik heb mij tijdens de eerste drie maanden makkelijk aan het programma kunnen houden, andere deelnemers hadden wat meer moeite, maar bij iedereen was een goed resultaat te zien op de terugkomdag in Austerlitz!
Eerste resultaten
‘Meten is weten’, een bekende gevleugelde uitspraak. Nou, na de eerste drie maanden ben ik nog steeds 168 cm lang, de HbA1c is gedaald van 56 naar 48, de taille-omvang van 112 cm naar 92 cm en het gewicht van 95,4 naar 87,2. Mijn medicatie heb ik verder kunnen afbouwen van 2×1000 mg Metformine naar 2×500 mg. Mijn doel is om eind van dit jaar geen medicatie meer te hoeven gebruiken. Hoe? Door te gaan wandelen naar Madrid. Daarover meer de volgende keer.
Ik hou je graag op de hoogte van mijn omkeerproces.
Mocht je vragen of opmerkingen hebben over mijn verhaal?
Mail me naar ejmvanparidon@chofesj.nl
Hartelijke groeten, Emile